W realizacji osiedla wzięło udział dziewięciu architektów ze Słowacji i Czech: Hugo Foltýn, Bohuslav Fuchs, Jaroslav Grunt, Jiři Kroha, Miroslav Putna, Jaroslav Syřiště, Jan Víšek, Arnošt Wiesner (Brno) oraz Josef Štěpánek (jedyny architekt z Pragi). Autorami planu ogólnego byli Boguslav Fuchs i Jaroslav Grunt.Pokazano zespół szesnastu wzorcowych domów jednorodzinnych szeregowych i wolno stojących. Architekci musieli dostosować się do następujących wytycznych: domy nie miały mieć sutereny (podpiwniczenia), lecz „ekonomiczny parter”, ekstremalnie funkcjonalny, dwa piętra mieszkalne, płaskie dachy-tarasy, wbudowane wyposażenie wnętrz (meble), drzwi i okna standardowe.Osiedle powstało pod protektoratem filii czechosłowackiego Werkbundu (Svaz československého díla), z inicjatywy firmy budowlanej, której właścicielami byłi František Uherka i Čeňek Ruller. Zostało przez nich sfinansowane i wybudowane. Osiedle zlokalizowano na działce w kształcie trapezu, przedzielonej poprzecznie ulicą, a poszczególne domy, luźno rozstawione wokół granic wyznaczonego terenu. Na wzór Weissenhof, zgodnie z nowymi zasadami urbanistyki, domy miały swobodny dostęp do słońca, powietrza i zieleni.
Program osiedla został ograniczony do pokazania domów jednorodzinnych wolno stojących i szeregowych. Przedstawione domy były rodzajem kompromisu między architektem, klientem i wykonawcą, co prawdopodobnie wpłynęło na ich jakość architektoniczną. Domy wystawy już w momencie swojego powstania spotkały się z ostrą krytyką. Najbardziej krytykowano luksusowe propozycje domów jednorodzinnych. Wystawa spowodowała duże straty ekonomiczne. Tylko jeden dom został wynajęty, a żadnego nieudało się sprzedać. Mimo niepowodzeń, wystawa stała się bodźcem do dalszych poszukiwań w dziedzinie „Nowego Budownictwa” (Neues Bauen).
Zobacz więcej: https://www.bam.brno.cz/objekt/c185-kolonie-novy-dum
